Ορισμός
Μεσογειακό αρωματικό βότανο της οικογένειας των Χειλανθών που μοιάζει πολύ με το θυμάρι. Πρόκειται για μικρό θάμνο ύψους που φτάνει τα 50 εκατοστά που απαντάται σε όλη την Ελλάδα. Συνήθως φύεται σε ηλιόλουστα βραχώδη εδάφη. Ανθίζει την άνοιξη και το καλοκαίρι βγάζοντας ρόζ-μωβ ανθάκια. Στη χώρα μας φύονται διάφορα είδη του γένους Satureja όπως το είδος Satureja thymbra, Satureja spinosa, Satureja cretica και άλλα.
Εκτός από τα χρήση του στη μαγειρική καταναλώνεται ως αφέψημα, ενώ παράλληλα χρησιμοποιείται στην παρασκευή αρωματικού μελιού, λικέρ, οδοντόκρεμας και σαπουνιών.

Χρησιμοποιούμενα μέρη
Φύλλα, βλαστοί και άνθη.

Χρώμα
Πράσινο (φύλλα), κόκκινο ή κίτρινο (βλαστοί), λευκό, ρόζ ή μοβ (άνθη).

Ιστορία
Το θρούμπι χρησιμοποιείται για παραπάνω από 2000 χρόνια κυρίως στη μαγειρική. Οι αρχαίοι Έλληνες έφτιαχναν κρασί αρωματισμένο με θρούμπι, τον θυμβρίτη οίνο, ενώ για την ονομασία του είδους thybra λένε ότι προέρχεται από το όνομα της αρχαίας ελληνικής πόλης Θύμβρας, η οποία βρισκόταν κοντά στην αρχαία Τροία. Το φυτό αναφέρεται από το Θεόφραστο αλλά και από το Διοσκουρίδη.

Η λατινική ονομασία του γένους Satureja αποδίδεται στο Ρωμαίο Πλίνιο και προέρχεται από τη λέξη σάτυρος. Σύμφωνα με τη λαϊκή παράδοση, οι σάτυροι ζούσαν σε λιβάδια με θρούμπι, το οποίο τους έδινε πάθος. Αυτός είναι και ο λόγος που οι Ρωμαίοι θεωρούσαν το βότανο αφροδισιακό. Παράλληλα το χρησιμοποιούσαν ως φάρμακο για τα τσιμπήματα των μελισσών, αρωμάτιζαν με αυτό τις σάλτσες και χρησιμοποιούσαν ξύδι με θρούμπι ως άρτυμα. Ο Βιργίλιος έλεγε ότι το θρούμπι έπρεπε να φυτεύεται δίπλα σε κυψέλες επειδή δίνει θαυμάσια γεύση στο μέλι.

Προέλευση
Νότια Ευρώπη και Μεσογειακές χώρες.

Γεύση
Έντονη γεύση που θυμίζει θυμάρι και ρίγανη.

Χρήσεις
Χρησιμοποιείται όπως η ρίγανη και το θυμάρι, σε ψητά κρέατα και πουλερικά, ψάρια, σούπες, σάλτσες, ομελέτες, πίτσες, αυγά, σαλάτες, λαχανικά και όσπρια. Χάρη στις αντιτοξικές ιδιότητες που διαθέτει θεωρείται ιδανικό για όλα τα δύσπεπτα πιάτα.

Συνδυασμοί
Αναδεικνύει τη γεύση της ρίγανης, της μαντζουράνας, του βασιλικού, του θυμαριού, του δενδρολίβανου και της δάφνης, ενώ παράλληλα συνδυάζεται και με κόλιανδρο, μοσχοκάρυδο, πάπρικα, σκόρδο, φασκόμηλο και εστραγκόν.